همه چیز درباره التهاب پروستات
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۶۶۲۰۷
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، پروستات غده ای کوچک به اندازه گردو است که در حین حرکت از مثانه به آلت تناسلی به دور مجرای ادرار می پیچد. مایع تولید شده توسط غده پروستات مجرای ادرار را روان می کند و با اسپرم مخلوط می شود و منی ایجاد می کند.
بیشتر بخوانید: آشنایی با علائم سرطان پروستاتپروستات می تواند به دلیل عفونت، التهاب مزمن، هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) یا سرطان پروستات بزرگ شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پروستاتیت التهاب پروستات ناشی از عفونت حاد، عفونت مزمن یا التهاب مزمن است.
پروستاتیت باکتریال حاد (ABP): باعث علائم ناگهانی و دردناک می شود، در حالی که علائم پروستاتیت باکتریایی مزمن (CBP) کندتر رشد می کنند. پروستاتیت باکتریایی مزمن بیشتر از پروستاتیت باکتریال حاد است، اما علائم و درمان های مشابهی دارند.
پروستاتیت مزمن/سندرم درد مزمن لگن (CP/CPPS): یک وضعیت درد مزمن است که بدون عفونت باکتریایی منجر به التهاب پروستات می شود. CP/CPPS به خوبی درک نشده است و درمان آن نیز دشوار است. هر دو CBP و CP/CPPS شامل التهاب مزمن هستند که می تواند منجر به درد مزمن، علائم دستگاه ادراری تحتانی و اختلال عملکرد جنسی شود.
علائم پروستاتیتپروستاتیت می تواند علائم زیادی ایجاد کند، اما علائم اصلی درد و علائم دستگاه ادراری تحتانی است.
از آنجا که مجرای ادرار از طریق پروستات حرکت می کند، التهاب یا بزرگ شدن پروستات می تواند در ادرار طبیعی اختلال ایجاد کند.
علائم ادراری و دستگاه تناسلی پروستاتیت عبارتند از:درد و یا سوزش در هنگام ادرار
مشکل در ادرار کردن
تکرر ادرار
مشکل در تخلیه مثانه
ادرار کدر یا خون آلود
درد در آلت تناسلی، بیضه، مثانه یا پرینه
انزال دردناک
علائم عمومی می تواند شامل موارد زیر باشد:
تب و لرز
دردهای عضلانی
علائم شبیه آنفولانزا
درد در قسمت پایین شکم یا کمر
اگر هر یک از علائم زیر را دارید، باید فورا به پزشک مراجعه کنید:
فرد قادر به ادرار کردن نیست.
هنگام ادرار درد احساس می شود و تب دارید.
خون در ادرار مشاهده شده است.
ناراحتی یا درد شدید در لگن، آلت تناسلی یا بیضه ها دارید.
پروستاتیت می تواند ناشی از عفونت باکتریایی، التهاب مزمن یا هر دو باشد.
پروستاتیت حاد باکتریایی و پروستاتیت باکتریایی مزمن هر دو در اثر عفونت ایجاد می شوند.
باکتری ها می توانند از عفونت های دستگاه ادراری، از جمله عفونت های مثانه، به پروستات سرایت کنند.
عفونت های مقاربتی (STIs) نیز می توانند باعث پروستاتیت شوند.
پروستاتیت مزمن/سندرم درد مزمن لگن و پروستاتیت غیر باکتریایی ناشی از التهاب مزمن و عوامل دیگر مانند آسیب عصبی است.
عوامل خطر پروستاتیت عبارتند از:
سن: جوانی تا میانسالی
سابقه پروستاتیت
عفونت ادراری یا دستگاه تناسلی
استفاده از کاتتر ادراری
بیوپسی پروستات
HIV/AIDS
CP/CPPS ناشی از التهاب مزمن است نه عفونت باکتریایی. CP/CPPS وضعیتی است که با درد مزمن پروستات مشخص می شود و می تواند سال ها ادامه داشته باشد. عوامل زیادی بر خطر ابتلا به CP/CPPS تأثیر میگذارند، از جمله:
پروستاتیت یا عفونت قبلی
آسیب عصبی ناشی از جراحت یا جراحی
اختلال در عملکرد سیستم عصبی
اختلال در عملکرد سیستم ایمنی
استرس روانی
سطوح هورمونی نامنظم
پروستاتیت می تواند به چندین عارضه منجر شود. پروستاتیت باکتریایی گاهی اوقات می تواند از پروستات به بیضه ها سرایت کند و باعث اپیدیدیمیت (عفونت دردناک بیضه ها) شود. پروستاتیت باکتریایی مزمن و CP/CPPS، مانند سایر بیماری های مزمن پزشکی، می تواند منجر به افسردگی و اضطراب شود.
CBP، CP/CPPS، عفونت های مکرر و التهاب پروستات که به درستی درمان نمی شوند، می توانند اثرات طولانی مدتی بر سلامت جنسی شما داشته باشند. CBP و CP/CPPS با تأثیر بر تولید اسپرم و منی می توانند منجر به ناباروری مردان شوند. آنها همچنین می توانند باعث اختلال در عملکرد جنسی، از جمله اختلال نعوظ و درد در هنگام مقاربت یا انزال شوند.
تشخیصتشخیص پروستاتیت شامل تاریخچه پزشکی کامل، معاینه فیزیکی، آزمایش خون و سایر آزمایشات بالینی است. پزشک شما در مورد علائم فعلی شما و هرگونه سابقه عفونت ادراری، عفونت های مقاربتی و مشکلات مربوطه سوال خواهد کرد.
در طول معاینه فیزیکی، پزشک شما احتمالاً یک معاینه دیجیتالی رکتوم (DRE) را با قرار دادن یک انگشت روغن کاری شده در راست روده انجام می دهد تا پروستات را احساس کند. در طول DRE، پزشک ممکن است پروستات را ماساژ دهد تا مقدار کمی مایع جمع شود.
علاوه بر این، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:
آزمایش خون: برای بررسی علائم عفونت
تجزیه و تحلیل ادرار: و مایعات از پروستات
سونوگرافی: پروستات یا سایر آزمایشات تصویربرداری
سیستوسکوپی: برای دیدن داخل مجرای ادرار و مثانه
بسیاری از بیماری ها می توانند علائم مشابه پروستاتیت را ایجاد کنند و برخی از آنها تهدید کننده زندگی هستند. مهم است که به دنبال تشخیص پزشکی مناسب باشید و درمان مناسب برای وضعیت خود دریافت کنید.
رفتاردرمان پروستاتیت شامل داروها و روش هایی برای درمان عفونت، تسکین درد و بهبود ادرار است. درمان پروستاتیت باکتریایی نیاز به مصرف آنتی بیوتیک به مدت دو تا چهار هفته (ABP) یا چهار تا دوازده هفته (CBP) دارد.
مشکل شدید در ادرار کردن را می توان با گذاشتن کاتتر ادراری یا تجویز آلفا بلوکرها برای شل کردن عضلات داخل و اطراف پروستات درمان کرد.
درد پروستاتیت با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (ادویل یا موترین) درمان می شود. ماساژ پروستات، پدهای گرم کننده و بالش یا کوسن دونات نیز می توانند به تسکین درد کمک کنند.
درد مزمن ناشی از پروستاتیت همچنین می تواند با استفاده از فیزیوتراپی کف لگن، بیوفیدبک، طب سوزنی و داروهای گیاهی بهبود یابد. در برخی موارد شدید، ممکن است برای بهبود ادرار و تسکین درد به جراحی نیاز باشد.
به طور خلاصه
پروستاتیت یک بیماری شایع، دردناک و اغلب مزمن است که مردان را تحت تاثیر قرار می دهد.
اشکال مزمن پروستاتیت می تواند عوارض طولانی مدتی از جمله درد مزمن، اختلال عملکرد جنسی و ناباروری ایجاد کند؛ با این حال، ممکن است با تشخیص و درمان مناسب از این عوارض طولانی مدت جلوگیری شود. آنتی بیوتیک ها، NSAID ها، آلفا بلوکرها و سایر داروها و همچنین داروهای مکمل می توانند برای درمان پروستاتیت استفاده شوند.
علائم و درد مجاری ادراری علائم بارز پروستاتیت هستند، اما سایر شرایط نیز می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند.
اگر علائم درد یا مشکل در ادرار کردن دارید، باید زودتر به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
تشخیص و درمان زودهنگام برای بهبود پیامدهای پروستاتیت و سایر شرایط مهم است.
انتهای پیام/
کد خبر: 1206011 برچسبها دانستنی هامنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: دانستنی ها التهاب پروستات مجرای ادرار عملکرد جنسی التهاب مزمن ادرار کردن درد مزمن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۶۶۲۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پنج راه برای تکمیل «چرخه استرس» و جلوگیری از فرسودگی یا افسردگی
فرارو- آیا میتوانید زمانی را به خاطر بیاورید که پیش از یک رویداد بزرگ زندگی استرس داشتید و پس از آن احساس کردید وزنهای از روی دوش تان برداشته شده است؟ این فرآیند افزایش پاسخ به استرس و سپس احساس آرامش تکمیل "چرخه استرس" را نشان میدهد. برخی از استرسها در زندگی روزمره اجتناب ناپذیر هستند. با این وجود، در استرس باقی ماندن ناسالم است. استرس مزمن باعث افزایش بیماریهای مزمن از جمله بیماری قلبی و سکته مغزی و دیابت میشود هم چنین میتواند منجر به فرسودگی شغلی یا افسردگی شود.
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، ورزش، فعالیتهای شناختی، خلاق، اجتماعی و خود آرامش بخش به ما کمک میکند استرس را به روشهای سالم تری پردازش کنیم و چرخه استرس را تکمیل نماییم.
چرخه استرس چگونه به نظر میرسد؟دانشمندان و محققان به "واکنش استرس" اشاره میکنند که اغلب بر واکنشهای جنگ یا گریز تمرکز میکنند. عبارت "چرخه استرس" توسط متخصصان حوزه خودیاری متداول شده، اما از مبنای علمی نیز برخوردار است.
چرخه استرس پاسخ بدن ما به یک رویداد استرس زا است چه واقعی باشد چه درک شده چه فیزیکی و یا روانی ممکن است به دلیل تحت تعقیب قرار گرفتن توسط یک سگ شرور ایجاد شود یا به دلیل دغدغه شرکت در امتحانی در آینده یا به دنبال یک مکالمه دشوار.
چرخه استرس سه مرحله دارد:مرحله نخست درک تهدید است مرحله دوم پاسخ جنگ یا گریز است که توسط هورمونهای استرس مان از جمله آدرنالین و کورتیزول هدایت میشود. مرحله سوم تسکین است از جمله تسکین فیزیولوژیکی و روانی این چرخه استرس را تکمیل میکند.
افراد مختلف بر اساس تجربیات زندگی و ژنتیک خود به استرس واکنش متفاوتی نشان میدهند. متاسفانه بسیاری از افراد استرسهای متعدد و مداوم را خارج از کنترل خود تجربه میکنند از جمله بحران هزینه زندگی، رویدادهای شدید آب و هوایی و خشونت خانگی. باقی ماندن در مرحله دوم (جنگ یا گریز) میتواند منجر به بروز استرس مزمن شود. استرس مزمن و کورتیزول بالا میتواند التهاب را افزایش دهد که به مغز و سایر اندامها آسیب میرساند. زمانی که در وضعیت مزمن جنگ یا گریز گرفتار شده اید نمیتوانید به شکلی واضح بیاندیشید و راحتتر از قبل حواس تان پرت میشود.
فعالیتهایی که باعث لذت موقت میشوند مانند خوردن غذاهای ناسالم استراتژیهای غیر مفیدی هستند که اثرات استرس را بر مغز و بدن مان کاهش نمیدهند. پیمایش در رسانههای اجتماعی نیز راه موثری برای تکمیل چرخه استرس نیست در واقع تاثیری عکس دارد و با افزایش پاسخ استرس همراه خواهد بود.
استرس و مغزدر مغز کورتیزول بالا مزمن میتواند هیپوکامپ را کوچک کند. این موضوع میتواند حافظه و ظرفیت فکر کردن و تمرکز فرد را مختل نماید. کورتیزول بالای مزمن هم چنین فعالیت در قشر جلوی مغز را کاهش میدهد، اما فعالیت در آمیگدال را افزایش خواهد داد. قشر جلوی مغز مسئول کنترل مرتبه بالاتر افکار، رفتارها و احساسات ما میباشد و هدفمند و منطقی است. آمیگدال در واکنشهای انعکاسی و احساسی نقش دارد. فعالیت بیشتر آمیگدال و فعالیت پایینتر قشر جلوی مغز توضیح میدهد که چرا زمانی که دچار استرس هستیم کمتر منطقی و بیشتر احساسی و واکنش پذیر هستیم. پنج نوع فعالیت وجود دارد که میتواند به مغز ما کمک کند چرخه استرس را تکمیل کند:
۱-ورزشهنگامی که ما ورزش میکنیم کورتیزول در کوتاه مدت افزایش پیدا میکند و به دنبال آن کاهش سالم کورتیزول و آدرنالین رخ میدهد. ورزش هم چنین باعث افزایش اندورفین و سروتونین میشود که باعث بهبود خلق و خو خواهد شد. اندورفینها باعث ایجاد احساس شادی میشود و دارای اثرات ضد التهابی است. هنگامی که ورزش میکنید جریان خون بیشتر به مغز و فعالیت بیشتر در قشر جلوی مغز وجود دارد. به همین دلیل است که اغلب پس از پیاده روی یا دویدن میتوانید واضحتر فکر کنید. ورزش میتواند راهی مفید برای تسکین احساس استرس باشد. ورزش همچنین میتواند حجم هیپوکامپ را افزایش دهد. این امر با پردازش بهتر حافظه کوتاه مدت و بلند مدت و هم چنین کاهش استرس، افسردگی و اضطراب مرتبط است.
۲-فعالیتهای شناختی؛ کاهش تفکر منفیتفکر بیش از حد منفی میتواند پاسخ استرس را تحریک کرده یا گسترش دهد. تحقیقاتی صورت گرفته در سال ۲۰۱۹ میلادی نشان داد که رابطه بین استرس و کورتیزول در افرادی که تفکر منفی بیش تری دارند قویتر است. فعالیت بیشتر آمیگدال و تفکر منطقی کمتر در هنگام استرس میتواند منجر به تفکر تحریف شده مانند تمرکز بر روی نکات منفی و تفکر سفت و سخت "سیاه و سفید" شود.
فعالیتهایی برای کاهش تفکر منفی و ترویج رویکرد واقع گرایانهتر میتواند پاسخ استرس را کاهش دهد. در محیطهای بالینی معمولا به این موضوع درمان رفتاری – شناختی میگویند. در خانه این کار میتواند از طریق یادداشت برداری یا نوشتن نگرانیها صورت گیرد. این کار بخشهای منطقی مغزمان را درگیر میسازد و به ما کمک میکند واقع بینانهتر فکر کنیم. یافتن شواهدی برای به چالش کشیدن افکار منفی برای مثال با افکاری، چون "من برای امتحان به خوبی آماده شده ام بنابراین میتوانم بهترین کار را انجام دهم" میتواند به تکمیل چرخه استرس کمک کند.
۳-خلاقیت؛ راهی برای خروج از مرحله جنگ یا گریزفعالیتهای خلاقانه میتواند هنر، صنایع دستی، باغبانی، آشپزی یا فعالیتهای دیگر مانند انجام پازل، شعبده بازی، موسیقی، تئاتر، رقصیدن یا صرفا جذب کار لذتبخش را شامل شود. چنین فعالیتهایی باعث افزایش فعالیت قشر جلوی مغز و افزایش جریان و تمرکز میشوند. چنین فعالیتیهایی سطح استرس بالای نورآدرنالین - آدرنالین مغز را کاهش میدهد. وقتی اینگونه متمرکز هستید مغز فقط اطلاعات مربوط به کار را پردازش میکند و اطلاعات غیر مرتبط از جمله استرس را نادیده میگیرد.
۴- اجتماعی شدن و ترشح هورمونهای احساس خوبصحبت با شخص دیگر، محبت فیزیکی با یک فرد (انسان) یا حیوان خانگی و خندیدن همگی میتوانند باعث افزایش ترشح هورمون اُکسی توسین شوند که یک پیام رسان شیمیایی در مغز است که پیوند اجتماعی را افزایش میدهد و باعث میشود ما احساس ارتباط و امنیت کنیم.
خندیدن هم چنین یک فعالیت اجتماعی است که بخشهایی از سیستم لیمبیک را فعال میکند بخشی از مغز که در واکنشهای احساسی و رفتاری نقش دارد و باعث افزایش اندورفین و سروتونین میشود و خلق و خوی ما را بهبود میبخشد.
۵-خود تسکین دهندگیتمرینات تنفسی و مدیتیشن سیستم عصبی پاراسمپاتیک را از طریق اعصاب واگ تحریک میکند که پاسخهای استرس ما را آرام میکند تا بتوانیم "تنظیم مجدد" را انجام کنیم و کورتیزول را کاهش میدهد. یک گریه خوب نیز میتواند با رهاسازی انرژی استرس و افزایش اکسی توسین و اندورفین کمک کننده باشد. اشکهای احساسی هم چنین کورتیزول و هورمون پرولاکتین را از بدن خارج میسازند. نتایج پژوهشهای پیشین نشان داده اند که کورتیزول و پرولاکتین با افسردگی، اضطراب و خصومت مرتبط است. چه تماشای فیلمی کمدی یا غمگین باشد چه ورزش کردن، روزنامه نگاری یا باغبانی یا تلاش برای حل کردن یک پازل یافتههای علمی نشان میدهند که چرا باید چرخه استرس را تکمیل کنید. انجام حداقل یک فعالیت مثبت در هر روز هم چنین میتواند سطح استرس اولیه ما را کاهش دهد و برای سلامت روان و تندرستی مفید خواهند بود. نکته مهم آن است که استرس مزمن و فرسودگی شغلی نیز میتواند نشان دهنده نیاز به تغییر از جمله تغیر محل کار باشد. با این وجود، همه شرایط استرس زا را نمیتوان به راحتی تغییر داد.